Ik ben Sophie, 35 jaar oud en moeder van vier. Vier prachtige kinderen, waar je alles voor zou doen, zou je denken…
Mijn verslaving op het gebied van eten is al op heel jonge leeftijd begonnen. Vanaf mijn 13e kwam daar het gebruik van middelen bij, waar ik mijzelf al heel snel volledig in verloor. Middelengebruik gaf mij het idee dat ik ‘eindelijk mijzelf’ kon zijn. Middelengebruik en de eetstoornis (in alle uitingen) hebben mij 21 jaar in de greep gehad.
#wezeggenhetgewoon
Vanaf 2021 kon ik het niet meer verborgen houden, ik kon niet meer. Mijn gebruik, vier kinderen, een eigen bedrijf, relatie, sociale contacten, het voor mijzelf zorgen. Geen van dat alles kon ik nog. Je zou denken dat je wel kunt stoppen voor je partner en kinderen, maar ik plaatste het gebruik boven alles en iedereen. Wel is het mijn gezin, waarvoor ik drie keer de kliniek in ging. Maar ik deed het nog altijd niet voor mijzelf, mijn eigenwaarde was verdwenen.
Via iemand anders werd er een afspraak bij Ton gemaakt voor mij, voor de dag nadat ik uit de kliniek zou komen. Aansluitend zou Ton mij meenemen naar de zondagochtend-meeting. Samen met mijn partner kwamen we bij Bullshift. Ik heb gehuild, ik werd gehoord en ik kreeg die vertrouwde warme knuffel. Precies alles wat ik nog altijd krijg. Nog altijd kan ik bij Ton terecht, om te huilen, om gehoord te worden en voor die vertrouwde warme knuffel. Zonder oordeel, gewoon naast mij.
Na een hobbelig eerste jaar met meerdere terugvallen, heb ik uiteindelijk mijn weg naar en nog altijd door het land van herstel gevonden. Er is rust, kalmte binnen in mij. Ik ben mij gaan omscholen en heb me verdiept in de wereld van meditatie en ademwerk. Nu volg ik de opleiding verslavingskunde én ik ga starten als coach binnen Bullshift.
Ben Ton zo dankbaar voor het vertrouwen dat hij mij liet ontwikkelen in mijzelf. Ik herinner mij nog goed de zin: ‘Zo lang jij nog niet van jezelf houdt, houd ik van jou.’ En dat heb ik altijd gevoeld. En het mooie is, dat ik vandaag de dag kan zeggen dat ik van mijzelf houd. Dat ik het mijzelf waard vind om in herstel te zijn.
De rust in het gezin is terug, de kinderen doen het zo goed, wat ben ik trots op mijn gezin!